....kiedy główny bohater jest alkoholikiem i erotomanem, układ między nim a żoną to ideał patriarchatu - on pracuje i przywozi kasę, a ona jest gospodynią domową (w drugiej rozprawie kuratorka sądowa gani go za to, że nie umie gotować, jakie to ironiczne). Broni go adwokatka, w pierwszym spotkaniu przyznaje, że nie wie do jakiej szkoły chodzi jej córka itp., później przyznaje się, że swoim postępowaniem faktycznie mógł skrzywdzić żonę. Zarówno kobiety jak i mężczyźni wygłaszają seksistowskie wypowiedzi, a w drugiej rozprawie sądowej atakuje go adwokat będącym mężczyzną. Czy mogę nazywać się skrajnym centrystą? P.S. Ktoś zwrócił uwagę na to, że ogólnie instytucje publiczne (Nie tylko sądy, ale też policja, szpitale psychiatryczne, politycy, media) są przedstawione jako złe? P.S.2 Ale z tym niby-slasherem w drugiej połowie filmu reżyser mógł sobie darować.